role i życiorys teatralny Tadeusza Łomnickiego

Poniżej prezentujemy role i życiorys teatralny Tadeusza Łomnickiego od roku 1945 do 1981. Kolejna część: 1981-1992 niebawem.

1945

 

Luty – Tadeusz Łomnicki zdaje egzamin i zostaje przyjęty do Studia Teatralnego przy Starym Teatrze w Krakowie.

 

1.IV – Pasterz w Mężu doskonałym Jerzego Zawieyskiego, reż. Janusz Warnecki

27.IV – Włodek w Teorii Einsteina Antoniego Cwojdzińskiego, reż. Juliusz Osterwa.

4.IX – Mario w Igraszkach trafu ż milości Pierre Marivaux, reż. Janusz Warnecki.

7.XI – Pijak w Pigmalionie George’a Bernarda Shawa, reż. Józef Mayen.

19.XII – Dobór w Masławie Jerzego Zawieyskiego, reż. Janusz Warnecki.

25.XII – Policjant wiejski w: Nowy Rok bieży M. Rapalskiego, jasełkach w reż. Janusza Warneckiego.

 

1946

 

1.II – Spiker w Jajku Kolumba Stefana Flukowskiego, reż. Jan Koecher.

15.III – Wawrzon w Drodze do świtu Bohdana Pepłowskiego, reż. Józef Wyszomirski.

20.VI Tabarin w Królu wtóczęgów Rudolfa Frimla, insc. i reż. Janusz Warnecki.

 

Na sezon 1946/47 Łomnicki przechodzi za dyrektorem Bronisławem Dąbrowskim do Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego w Katowicach.

 

7 XII rola tytułowa w Szczęściu Frania Włodzimierza Perzyńskiego, reż. Edward Żytecki.

 

Film

Dwie godziny, reż. Stanisław Wohl, rola: Kubuś. Film zatrzymany, premiera odbyła się w roku 1957.

 

1947

 

26.I – Chłopiec z deszczu w Dwóch teatrach Jerzego Szaniawskiego, reż. Edmund Wierciński.

27.III – Haryś w Tańcu księżniczki Ludwika Hieronima Morstina, reż. Bronisław Dąbrowski.

5.VII – Puk w Śnie nocy letniej Williama Szekspira, reż. Bronisław Dąbrowski. Przedstawienie przygotowane na Ogólnopolski Festiwal Szekspirowski. W lipcu Teatr Śląski z Katowic występował z tym spektaklem na scenie Teatru Polskiego w Warszawie. Za rolę Puka Tadeusz Łomnicki otrzymał wyróżnienie.

 

Jesienią 1947 dyrektor Bronisław Dąbrowski obejmuje dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego i naczelną dyrekcję Teatrów Miejskich w Krakowie. Łomnicki powraca do Krakowa. Występuje na scenach Teatru im. J. Słowackiego i Starego Teatru.

 

20.XI – Titus w Powrocie syna marnotrawnego Romana Brandstaettera, insc. Janusz Warnecki.

 

Film

Stalowe serca, reż. Stanisław Urbanowicz, rola: młody górnik.

 

1948

 

22.I – Eryk Birling w Pan inspektor przyszedł Johna Boyntona Priestleya, reż. Włodzisław Ziembiński.

11.III – Rola tytułowa w Szczęściu Frania Włodzimierza Perzyńskiego, reż. Janusz Warnecki.

11.IV – Błazen w Wieczorze Trzech Króli Williama Szekspira, reż. Bronisław Dąbrowski (12, 13 i 17.IV spektakl ten był grany na dziedzińcu Zamku Wawelskiego).

25.IV – Mistrz Kalatrawy w Owczym źródle Lope de Vegi, reż. Bronisław Dąbrowski.

8.X – Puk w Śnie nocy letniej Williama Szekspira, reż. Bronisław Dąbrowski. (więcej: O przekładaniu Shakespeare’a)

 

29.X – Debiut dramatopisarki Łomnickiego: prapremiera Noego i jego menażerii w reż. Romana Zawistowskiego, na małej scenie Starego Teatru.

 

1949

 

4.V – Rola tytułowa w Mazepie Juliusza Słowackiego, reż. Józef Karbowski.

16.VI Rozmowy z Chopinem, montaż poetycko-muzyczny z udziałem Haliny Mikołajskiej, Bronisława, Dąbrowskiego i Tadeusza Łomnickiego (recytacje poezji Jerzego Hordyńskiego) oraz Reginy Smendzianki (muzyka Chopina).

 

Jesienią Tadeusz Łomnicki angażuje się do Teatru Współczesnego pod dyrekcją Erwina Axera w Warszawie.

 

15.XII – Kola w sztuce W pewnym mieście Konstantina Sofronowa, reż. Erwin Axer,

 

1950-1952

 

27.VIII.1950 – Sebastian w Wieczorze Trzech Króli Williama Szekspira, reż. Erwin Axer.

 

Film

Dwie brygady (na motywach Brygady szlifierza Karhana Vaśka Kani), realizacja: zespół studentów PWSF pod kierunkiem Eugeniusza Cękalskiego, rola: Pietrzak – Jarka Karhan. W lipcu 1950 film uzyskał nagrodę za najlepszy obraz eksperymentalny na V Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlovych Varach.

 

Na sezon 1950/51 Łomnicki angażuje się do Teatru Polskiego w Warszawie.

 

28.VI.1951 w Teatrze im. S. Żeromskiego w Kielcach odbywa się prapremiera sztuki Kąkol i pszenica Łomnickiego.

W tym samym roku Łomnicki wstępuje na Wydział Reżyserii w PWST im. A. Zelwerowicza w Warszawie.

 

Na sezon 1951/52 Łomnicki angażuje się do Teatru Ludowego w Warszawie.

 

3.VII.1952 – Józek Madej w Kąkolu i pszenicy, reż. Jan Świdreski.

 

Film

Załoga, reż. Jan Fethke, rola: Józek Wietecha.

 

Na sezon 1952/53 Łomnicki angażuje się do Teatru Narodowego w Warszawie.

 

1953-1955

 

17.IV.1953 – Ignaś w Karykaturach Jana Augusta Kisielewskiego, reż. Jerzy Rakowiecki.

17.VII.1953 – Frycz Modrzewski w Rzeczpospolita zapłaci Fialiny Auderskiej, reż. Józef Wyszomirski.

21.XII.1953 – Jan Kotula w Krecie Jerzego Lutowskiego, reż. Józef Wyszomirski.

22.X.1954 – Jeniec Makuszkin w Człowieku z karabinem Michaiła Pogodina, reż. Bohdan Korzeniewski.

 

Pod koniec roku dyrekcję Teatru Narodowego obejmuje Erwin Axer. Następuje połączenie dwóch scen: Teatr Współczesny jest kameralną sceną Teatru Narodowego.

 

Film

Piątka z ulicy Barskiej, reż. Aleksander Ford, rola: Lutek Kozłowski.

 

Teatr Współczesny

11.III.1955 – Fra Antonio w Teatrze Klary Gazul Prospera Merimee, reż. Michał Melina.

 

Film

Pokolenie, reż. Andrzej Wajda, rola: Stach. Więcej: Z notatnika aktora

Tadeusz Łomnicki otrzymuje nagrodę państwową (wyróżnienie) za kreacje aktorskie m.in. w filmach Piątka z ulicy Barskiej i Pokolenie.

 

1956

 

Teatr Narodowy

21.IV rola tytułowa w Kordianie Juliusza Słowackiego, reż. Erwin Axer.

19-21.VI Teatr Narodowy występuje w Paryżu w Teatrze Narodów z Kordianem Słowackiego.

 

Łomnicki kończy studia na Wydziale Reżyserii PWST.

 

1957

 

Teatr Narodowy

24.VII – Orestes w Muchach Jean Paul Sartre’a, reż. Erwin Axer.

Następuje rozdzielenie Teatru Narodowego i Współczesnego. Teatr Narodowy przechodzi pod dyrekcję Wilama Horzycy, Teatr Współczesny obejmuje Erwin Axer. Łomni~ki angażuje się do Teatru Współczesnego, w którym pozostanie już nieprzerwane do roku 1974.

 

Teatr Współczesny

25.XI – Gearge Gibbs w Naszym mieście Thorntona Wildera, reż. Erwin Axer.

 

1958

 

25.VII – Frank Rice w Music-Hallu Johna Osborne’a, re¿. Erwin Axer.

23.X – Jimmy „Wyskrobek” w Operze za 3 grosze Bertolda Brechta, reż. Konrad Swinarski.

 

Film

Eroica, reż. Andrzej Munk, rola: Porucznik Zawistowski.

Der Achte Tage der Woche (Ósmy dzieñ tygodnia), prod. RFN, reż. Aleksander Ford, rola: Grzegorz.

 

1959

 

12.XII – Jan w Pierwszym dniu wolności Leona Kruczkowskiego, reż. Erwin Axer. (więcej: Spotkanie z Kruczkowskim)

 

Film

Zamach, reż. Jerzy Passendorfer, rola: Marek.

Baza ludzi umarłych, reż. Czesław Petelski, rola: Szofer Partyzant.

Kamienne niebo, reż. Ewa i Czesław Petelscy, rola: Maniuś.

 

1960

 

Film Niewinni czarodzieje, reż. Andrzej Wajda, rola: Andrzej.

 

Teatr TV

Kulis w Wyjątku i regule Bertolda Brechta, reż. Konrad Swinarski.

 

1961

 

1.II – Orestes w Ifigenii w Taurydzie J.W. Goethego, reż. Erwin Axer.

więcej: Ifigenia w Taurydzie

Film

Czas przeszły, reż. Leonard Buczkowski, rola: Antoni.

 

1962

 

6.I – rola tytułowa w Karierze Artura Ui Bertolda Brechta, insc. i reż, Erwin Axer. (więcej: Praca nad rolą Artura Ui)

17.X – Jerry w Opowiadaniu o ZOO Edwarda Albee, reż. Jerzy Kreczmar (w spektaklu zatytułowanym Temat z wariacjami).

 

Teatr TV

Stranitzky w Pułkowniku i Stranitzkym Friedricha Durrenmatta, reż. Zygmunt Hubbner.

Młody zegarmistrz w Zegarku Jerzego Szaniawskiego, reż. Jerzy Antczak.

 

1963

 

22.II – Solony w Trzech siostrach Antoniego Czechowa, reż. Erwin Axer.

24.X – Łatka w Dożywociu Aleksandra Fredry, reż. Jerzy Kreczmar.

 

Film

Zerwany most, reż. Jerzy Passendorfer, rola: Porucznik Mosur.

Mansarda, reż. Konrad Nałęcki, rola: Hilary.

 

Teatr TV

Lloyd Barber w Stawce na martwego dżokeja Irvina Shawa, reż. Jerzy Antczak.

Parias Augusta Strindberga, reż. Jan Bratkowski, jednoaktówka z udziałem Łomnickiego i Jacka Woszczerowicza.

 

W marcu Klub Krytyki Teatralnej Stowarzyszenia Dziennikarzy przyznał Łomnickiemu doroczną nagrodę im. Boya-Zeleńskiego za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Współczesnym w Warszawie, w szczególności zaś za role Artura Ui w sztuce Brechta i Jerry’ego w Opowiadaniu o ZOO Albee’go.

W lipcu minister kultury i sztuki przyznał Łomnickiemu nagrodę I stopnia w dziedzinie teatru.

 

1964

 

18.I-2.II – gościnne występy Tadeusza Łomnickiego w Teatrze im. Gorkiego w Leningradzie, w roli Artura Ui w przedstawieniu wyreżyserowanym przez Erwina Axera.

2-10.V – występy Teatru Współczesnego na scenie Aldwych Theatre w Londynie podczas Światowego Festiwalu Teatralnego z Dożywociem Fredry (z Łomnickim w roli Łatki) oraz Czarowną nocą i Zabawą Mrożka.

Październik – listopad: Teatr Współczesny występuje z Dożywociem oraz Czarowną nocą i Zabawą w ważniejszych miastach Jugosławii i Bułgarii.

Film Pierwszy dzień wolności, reż. Aleksander Ford, rola: Jan.

Wiano, reż. Jan Łomnicki, rola: Edek, nauczyciel.

 

1965

 

9.III – Debiut reżyserski Łomnickiego: Wachlarz, Jesteś piękna i Adamaszkowy bębenek Youkio Mishimy. W przedstawieniu tym, zrealizowanym na małej scenie przy ulicy Czackiego, Łomnicki gra też trzy role: Yoshio, Poety i Iwakichi.

12.XI – Jegor Dmitrycz Głumow w Pamiętniku szubrawca Aleksandra Ostrowskiego, reż. Georgij Towstonogow. (więcej: Praca nad rolą Głumowa)

 

Film

Głos ma prokurator, reż. Włodzimierz Haupe, rola: oskarżony Wojciech Trepa.

Życie raz jeszcze, reż. Janusz Morgenstern, rola: Jakuszyn.

 

W lipcu Łomnicki uczestniczy jako członek polskiej delegacji w XVIII Międzynarodowym Festiwalu Falmowym w Cannes, gdzie odbywa się Pokaz Pierwszego dnia wolności Aleksandra Forda.

 

Teatr TV

Orestes w Ifigenii w Taurydzie J.W. Goethego, reż. Erwin Axer.

więcej: Ifigenia w Taurydzie

 

1966

 

18.VII – Świadek w Dochodzeniu Petera Weissa, reż. Erwin Axer. (więcej: Świadek)

19.XII – Bill Maitland w Nie do obrony Johna Osborne’a, reż. Lindsay Anderson.

 

Film

Bariera, re¿. Jerzy Skolimowski, rola: lekarz.

Potem nastąpi cisza, reż. Janusz Morgenstern, rola: mjr Swętowicz.

Frauenarzt, prod. szwajcarska, reż. Aleksander Ford, główna rola męska: Lekarz.

 

Teatr TV

Norwid – program poetycki Studia 63, reż., Adam Hanuszkiewicz.

Trzy opowiadania Antoniego Czechowa (Złoczyńca, Droga suka, Narzeczony i ojczulek), reż. Georgij Towstonogow.

 

1967

 

Film

Kontrybucja, reż. Jan Łomnicki, rola: kasjer.

Stajnia na Salwatorze, reż. Paweł Komorowski, rola: Zyga.

Ręce do góry, reż. Jerzy Skolimowski, rola: Trabant. Film zatrzymany, premiera odbyła się w roku 1981.

 

Film TV

Zabijaka wg Iwana Turgieniewa, reż. Konrad Nałęcki, rola: Łuczkow.

 

Teatr TV

Bohater w Kartotece Tadeusza Różewicza, reż. Konrad Swinarski.

Tadeusz w Pożegnaniu z Marii Tadeusza Borowskiego, reż. Jerzy Antczak.

 

1968

 

Tadeusz Łomnicki otrzymuje w styczniu nagrodę m.st. Warszawy za upowszechnianie kultury (odznaka „Za zasługi dla Warszawy”), 22 lipca zaś nagrodę, państwową I stopnia „za wybitne osiągnięcia aktorskie w teatrze, filmie i telewizji”.

 

1969

 

29.XI – Rola Pawła i reżyseria Rodeo Aleksandra Ścibora-Rylskiego (na scenie przy ulicy Czackiego).

 

Film

Pan Wołodyjowski, reż. Jerzy Hoffman, rola tytułowa.

 

W lipcu na Festiwalu Filmowym w Moskwie przyznano Łomnickiemu złoty medal za najlepszą rolę męską – Wołodyjowskiego w filmie Pan Wołodyjowski.

 

Film TV

Przygody pana Michała, reż. Paweł Komorowski, rola tytułowa.

 

Teatr TV

Rola tytułowa w Makbecie Williama Szekspira, reż. Andrzej Wajda. (więcej: O przekładaniu Shakespeare’a)

Komitet d/s Radia i Telewizji przyznaje Łomnickiemu nagrodę za kreacje aktorskie w słuchowiskach PR, a w szczególności za rolę w Pamiętniku szaleńca Gogola.

W 1969 roku Łomnicki obejmuje funkcję prorektora warszawskiej PWST.

 

1970

 

19.III – Kapitan Edgar w Play Strindberg Friedricha Durrenmatta, reż. Andrzej Wajda.

11.VII – Rola Reportera radiowego i reżyseria Akwarium-2 Jerzego Gruzy i Krzysztofa T. Toeplitza.

 

W warszawskim Teatrze Kameralnym odbyła się 3 VI premiera sztuki Łomnickiego Noe i jego menażeria w reż. Macieja Z. Bordowicza i scen. Otto Axera.

 

Wrzesień – wyjazd do USA zespołu przedstawienia Skiz Gabrieli Zapolskiej w reż. Andrzeja Łapickiego: Antonim GorDon-Górecka (Lulu), Barbara Sołtysik (Muszka), Andrzej Łapicki (Tolo) i Tadeusz Łomnicki (Wituś). Zespół dał 27 przedstawień w 24 miejscowościach.

 

W plebiscycie „Expressu Wieczornego” na najpopularniejszych aktorów Łomnicki zdobywa „Złotą Maskę”, w plebiscycie „Kuriera Polskiego” – „Złoty Gwóźdź”.

 

Łomnicki zostaje powołany na stanowisko rektora warszawskiej PWST.

 

1971

 

Kwiecień – Teatr Współczesny uczestniczy w VII Międzynarodowym Przeglądzie Teatralnym we Florencji, przedstawiając Matkę Witkacego i Play Strindberg Durrenmatta (z Łomnickim w roli Kapitana Edgara).

8.VII – Nikita w Potędze ciemnoty Lwa Tołstoja, reż. Erwin Axer.

 

Film TV

Gwiazda wytrwałości, reż. Paweł Komorowski, rola: Lelewel.

 

Teatr TV

Rola tytułowa w Swiętoszku Molierareż. Zygmunt Hubner.

Petruccio w Poskromieniu złośnicy Szekspira, reż. Zygmunt Hiibner.

 

W plebiscycie czytelników „Expressu Wieczornego” na najpopularniejszych aktorów TV Łomnicki zdobywa „Srebrną Maskę”.

 

1973

 

16.II – Mistrz Ceremonii w Samej słodyczy Ireneusza Iredyńskiego, reż. Zygmunt Hubner.

 

Film TV

Listy naszych czytelników wg Zbigniewa Herberta, reż. Stanisław Latałło. Film zatrzymany, emisja nastąpiła w roku 1981.

 

Ministerstwo Oświaty i Wychowania przyznaje Łomnickiemu medal Komisji Edukacji Narodowej „Za wkład w wychowanie młodego pokolenia”, a minister kultury i sztuki – nagrodę dla pracowników wyższych szkół artystycznych.

 

1974

 

2.III – Rola tytułowa w Lirze Edwarda Bonda, reż. Erwin Axer.

 

Jesienią Tadeusz Łomnicki opuszcza, po przeszło dwudziestu latach, teatr Axera i angażuje się do Teatru Narodowego pod dyrekcją Adama Hanuszkiewicza.

 

11.XII – Gospodarz w Weselu Stanisława Wyspiańskiego, reż. Adam Hanuszkiewicz.

 

Film

Potop, reż. Jerzy Hoffman, rola: Michał Wołodyjowski.

Nagrody i odznaczenia, reż. Jan Łomnicki, rola: Sekretarz partii.

 

Teatr TV

Stefan Szczuka w adaptacji Popiołu i diamentu Jerzego Andrzejewskiego, reż. Zygmunt Hubner.

 

Rada Państwa nadała Łomnickiemu tytuł profesora nadzwyczajnego.

 

1975

 

2.IX – Prisypkin w Pluskwie Włodzimierza Majakowskiego, reż. Konrad Swinarski. (więcej: Praca nad rolą Prisypkina)

 

Teatr. TV

Rola tytułowa w Jegorze Bułyczowie Maksyma Gorkiego, reż. Zygmunt Hubner.

Przedstawienie Pluskwy zostało wyróżnione doroczną nagrodą teatralną tygodnika „Przyjaźń”; jury nagrodziło Konrada Swinarskiego (pośmiertnie) za reżyserię, Tadeusza Łomnickiego za rolę Prisypkina.

 

Trwają prace nad przebudową kina „Mazowsze” przy ulicy Kasprzaka, gdzie ma się mieścić powołany organizacyjnie przez prezydenta m.st. Warszawy w maju tego roku nowy teatr: Teatr na Woli, którego dyrekcję i kierownictwo artystyczne obejmuje Łomnicki.

 

1976

 

17.I – Rola Anzelma i reżyseria Pierwszego dnia wolności Leona Kruczkowskiego. Jest to inauguracyjne przedstawienie Teatru na Woli pod dyrekcją Łomnickiego.

19.III – Goya w Gdy rozum śpi… Buero Vallejo, reż. Andrzej Wajda.

10.IV – Klown w przedstawieniu cyrkowym Artyści-dzieciom (więcej: W stronę cyrku)

22.IX – Król Piotr w sztuce Leonce i Lena Georga Buchnera, reż. Krzysztof Zaleski (PWST).

9.XI – Rola Batarcewa i reżyseria Protokołu pewnego zebrania Aleksandra Gelmana.

 

Film

Granica, reż. Jan Rybkowski, rola: Starosta.

Czlowiek z marmuru, reż. Andrzej Wajda, rola: Reżyser Burski.

 

1977

 

10.VI – Bukara w Przedstawieniu „Hamleta” we wsi Głucha Dolna Ivo Breśana, reż. Kazimierz Kutz.

 

Film

Tańczący jastrząb, reż. Grzegorz Królikiewicz, rola: Dyrektor.

 

W czerwcu Łomnicki otrzymuje honorową nagrodę – „Kowado”, przyznane przez krakowski Klub Twórców i Działaczy Kultury „Kuźnica”.

 

Teatr TV

Horodniczy w Rewizorze Mikołaja Gogola, reż., Jerzy Gruza.

 

1978

 

16.V – Rola tytułowa w Życiu Galileusza Bertolda Brechta, reż. Ludwik Rene.

 

Film

Gdziekolwiek jesteś, panie prezydencie…, reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki, rola: Stefan Starzyński.

 

1979

 

30.III – Do piachu Tadeusza Różewicza w reżyserii Tadeusza Łomnickiego. (więcej: Do piachu Rózewicza – dzieje prapremiery)

 

1980

 

14.III – Rola tytułowa w Fantazym Juliusza Słowackiego, reż. Jan Kulczyński.

26.IV – Sekretarz Sołomachin w Sprzężeniu zwrotnym Aleksandra Gelmana, reż Andrzej Rozhin.

9.VII – Kiro, nauczyciel wiejski w Próbie lotu Jordana Radiczkowa, reż. Krikor Azarian.

 

Film

Kontrakt, reż. Krzysztof Zanussi, rola: Adam.

Wizja lokalna 1901, reż. Filip Bajon.

 

Film TV

Klucznik, reż. Wojciech Marczewski, rola: Hrabia.

 

Teatr TV

Willie Loman w Śmierci komiwojażera Artura Millera, reż. Kazimierz Karabasz.

 

1981

 

10.I – Drucki-Lubecki w Nżebezpiecznie, panie Mochnacki Jerzego Mikke, reż. Jerzy Krasowski.

26.VI – Salieri w Amadeuszu Petera Shaffera, reż. Roman Polański. (więcej: Polański)

 

W kwietniu Łomnicki składa rezygnację z funkcji dyrektora i kierownika artystycznego Teatru na Woli.

W czerwcu wygasa kadencja rektorska Łomnickiego w PWST. Od września Tadeusz Łomnicki jest aktorem w zespole Teatru Polskiego w Warszawie pod dyrekcją Kazimierza Dejmka.

 

22.X – Człowiek w Ambasadorze Sławomira Mrożka, reż. Kazimierz Dejmek.

 

Film

Przypadek, reż. Krzysztof Kieślowski, rola: Adam.

Limuzyna Daimler Benz, reż. Filip Bajom rola: Ojciec.

 

Teatr TV

Rola tytułowa w sztuce Molier, czyli Zmowa świętoszków Michała Bułhakowa, reż. Maciej Wojtyszko.

Ojciec w adaptacji Przedwiośnia Stefana Żeromskiego, reż. Wojciech Solarz.

 

 

 

WYKAZ PREMIER TEATRU NA WOLI POD DYREKCJĄ TADEUSZA ŁOMNICKIEGO

 

1976

 

17.I  Pierwszy dzień wolności Leona Kruczkowskiego, reż. Tadeusz Łomnicki, scen. Julian Pałka.

19.III Gdy rozum śpi… Buero Vallejo (prapremiera polska), reż. Andrzej Wajda, scen. Krystyna Zachwatowicz.

22.IX Leonce i Lena Georga Biichnera, reż. Krzysztof Zaleski (PWST), scen. Ewa Starowieyska.

9.XI Protokól pewnego zebrania Aleksandra Gelmana (prapremiera polska), reż. Tadeusz Łomnicki, scen. Wojciech Zembrzuski.

 

1977

 

11.III Wcześniak Edwarda Redlińskiego (prapremiera), reż. Janusz Zaorski, scen. Andrzej Krauze.

10.VI Przedstawienie „Hamleta” we wsi Głucha Dolna Ivo Breśana, reż. Kazimierz Kutz, scen. Marian Kołodziej.

30.XII Podróż po Warszawie (wg Feliksa Szobera) Ryszarda Marka Grońskiego i Włodzimierza Korcza (prapremiera), reż. Andrzej Strzelecki, scen. Mariusz Chwedczuk, kost. Xymena Zaniewska.

 

1978

 

16.V Życie Galileusza Bertolda Brechta, reż. Ludwik Rene, scen, Wojciech Zembrzuski, kost. Teresa Ponińska, muz. Tadeusz Baird.

28.XI Ulice sytych (wg Motorów Emila Zegadłowicza) Marii Bojarskiej i Andrzeja Kopera (prapremiera), reż. Andrzej Koper, scen. Wojciech Sieciński, muz. Jerzy Nlaksymiuk.

 

1979

 

30.III Do piachu Tadeusza Różewicza (prapremiera), reż. Tadeusz Łomnicki, scen. Wojciech Zembrzuski, muz. Zygmunt Konieczny.

6.VI Panna Maliczewska Gabrieli Zapolskiej, reż. Andrzej Koper, scen. Anna Maria Rachel.

6.XI Damy i huzary Aleksandra Fredry, reż. Zbigniew Wróbel, scen. Michał Czernaew, muz. Zbigniew Bagińśki.

 

1980

 

14.III Fantazy Juliusza Słowackiego, reż. Jan Kulczyński, scen. Małgorzata Treutler.

26.IV Sprzężenie zwrotne Aleksandra Gelmana (prapremiera polska), reż. Andrzej Rozhin, scen. Wojciech Zembrzuski.

9.VII Próba lotu Jordana Radiczkowa (prapremiera polska), reż. Krikor Azarian, scen. Mładen Mładenow:

15.X SędziowieKlątwa Stanisława Wyspiańskiego, reż. WaIdemar Matuszewski (PWST), scen. Małgorzata Treutler.

 

1981

 

10.I Niebezpiecznie, panie Mochnacki Jerzego Mikke (prapremiera polska), reż. Jerzy Krasowski, scen. Zofia de Ines-Lewczuk.

18.IV Pralnia Stanisława Tyma (prapremiera polska), reż. St. Tym, scen. Małgorzata Treutler.

26.VI Amadeusz Petera Shaffera (prapremiera polska), reż. Roman Polański, scen. Lidia i Jerzy Skarżyńscy.